Het winnen van awards

Of je nou als klein jochie voetbalde bij de lokale F4, hockeyde bij de meisjes van Funcky Five of op latere leeftijd meedeed aan een sjoel-competitie tijdens een familiedag… Uiteindelijk willen we winnen. En wie wint, die wil een beker. En die beker wil je koesteren en showen. Aan je vrienden… en aan je concurrent.

Zo kort-door-de-bocht als dit klinkt, klopt het wel. Vanuit marketingoogpunt hebben we al ruim 15 jaar de strategie om niet offline te adverteren. Of het nou om een vakblad ging, een landelijk dagblad of een congres-special.

De enige advertenties werden online verspreid. Vanaf 2004 groeiden we als bedrijf immers op in de wereld van SEO en SEA en werden wij al snel verwezen naar de monopolistische advertentiemarkt die Google heet.

Maar nog belangrijker: we wilden verhalen, nieuws, content creëren die nieuwswaardig was en tegelijkertijd de naam Store Support verder glans bijbracht. En dan kom je toch weer terug op het winnen van prijzen. En zo, zonder enige arrogantie te pretenderen, verzamelden wij met grote trots een mooie wall of fame, gevuld met awards.

Graag kijk ik in deze blog met jou terug op de meest impactvolle awards die we, soms meerdere malen, in ontvangst mochten nemen.

De Jonge Ondernemersprijs van het Noorden (JOP)

Een aanmoedigingsprijs voor jonge honden in het Noorden van het land, die nog geen 5 jaar ervaring hebben. Deze prijs kent u allemaal. Deze prijs wíl je gewoon een keer gewonnen hebben. Net als bij de Olympische Spelen geldt doorgaans ook bij de JOP: meedoen is belangrijker dan winnen. Maar niet in 2007. Toen wilden we vooral winnen. Drie jaar na onze start waren Ewald, Ivo en ik, evenals de collega’s die we inmiddels om ons heen hadden, wel een beetje beu om de vraag te krijgen: “Hoe gaat het met jullie bedrijfje?” Het was tijd om onze jonge leeftijd wat inhoudelijke senioriteit te geven.

Drie trotse jongens in een te groot pak. Uitreiking van de JOP in de Martinikerk Groningen

Honderden genodigden, warme relaties, klanten, sponsoren en juryleden vulden de Martinikerk. Na meerdere presentatie-sessies (het woord elevator pitch bestond echt nog niet), een heuse mediatraining te hebben gevolgd en ons verdiept te hebben in onze concurrenten, vertelden we gans Noord Nederland dat mystery guest-onderzoek dé innovatie was in onderzoeksland, dat onze kwaliteit ongekend was en we landelijke dekking garandeerden met onze grote base aan hoogwaardige mystery shoppers.

En we wonnen. Nou ja.. de jury zag meer heil in een accountancy bedrijf. Maar het publiek stemde en masse voor ons. Voor Store Support. Voor drie broekies in veel te grote pakken.

Het hielp ons om valse bescheidenheid los te laten, ‘t gaf ons een enorme boost om door te knallen. En inderdaad… onze regionale naamsbekendheid groeide hard. Op naar de landelijke faam ;-)

‘De Gazellen’

Een jaarlijkse award-show, toegekend aan bedrijven die gemiddeld drie jaar hard groeiden, inclusief winstcijfers.

Twee jaar na de JOP-verkiezing, schreef ik ons in voor De Gazellen Awards. Na een diepgaand gesprek over onze markt, diensten, onderbouwing van cijfers en toekomstplannen werd groen licht gegeven om mee te gaan in de finale ‘waardering’.

Nou is het zo dat iedere organisatie die aan de groeivoorwaarden voldoet, zichtzelf Gazelle mag noemen. Maar de snelste groeier krijgt dé award; die van allersnelste groeier in zijn categorie. Genaamd: de Gouden Gazelle Award.

In 2009 stond ik op het punt om niet naar de uitreiking te gaan, want ik zou met Ewald naar Caïro gaan, alwaar het ANVR congres plaatsvond. Hét congres in de reisbranche waar wij als business partner nu al meer dan 10 jaar heengaan. Na lang beraad zouden Ivo en ik met onze collega’s naar de uitreiking gaan. Ewald vloog alvast. De avond vorderde, onze kansen namen ieder uur toe, en… we wonnen. Niet alleen waren we Gazelle, we waren Gouden Gazelle!

We proostten op het succes, ik gooide de award in mijn koffer, ik racete naar Schiphol, ik vloog naar Istanbul, wachtte daar 4 uur lang op een nachtelijk verlaten luchthaven, vloog door naar Egypte en feestte verder met Ewald. Prachtige herinneringen.

Trouwens, nog een korte Gazelle-anekdote. De organisatie had bedacht om een aantal specials toe te voegen aan de Gazellen. Zoals de Social Media Award. Maar in 2011 waren de genomineerden nou niet bepaald bezig met de sociale kanalen. Op zoek naar een winnaar, bedacht één van de juryleden om de genomineerden dan maar een aanvraag te sturen via social. Degene die het snelste reageerde zou de Social Media Award winnen. En wat denk je? Oud-collega en destijds marketeer Pim Busker reageert als eerste. En zo wonnen we in 2011 zelfs twee Gazelle Awards.

De oscars van het marktonderzoek

Ik begrijp dat deze blog nogal aan reclameachtig karakter krijgt, dus nog ééntje. Maar niet zomaar één. Of eigenlijk twee.

Het zit zo. In ‘onze branche’ van markt-, klant- en medewerkeronderzoek worden er jaarlijks vele, vele onderzoeken uitgevoerd. In samenwerking tussen een bureau (zoals Store Support) en een klant (zoals Transavia). Ieder jaar wordt het MIE georganiseerd; een vakbeurs/event waar bureaus en haar klanten de mogelijkheid krijgen om hun case te presenteren en aan te geven waarom de uitvoering/uitkomsten/resultaten zo goed zijn.

Meerdere keren deden we mee. Zo ook met Transavia. Ik had de eer om samen met Daan Noordeloos een presentatie te geven over een combinatie van de ideale customer journey en de Passenger Experience Index. Een project waar klantbeleving en financiële performance hand in hand gaan.

De waardering die we uit de zaal kregen was positief. De beoordeling (iedere presentatie ontving een rapportcijfer) leek hoog, maar ontsnapte aan mijn aandacht.

In de loop van de middag dronken Daan en ik nog een drankje, totdat mijn collega Marnix de grote zaal uit kwam rennen en buiten adem riep dat Daan en ik nú naar binnen moesten komen. We hadden de hoogste score behaald, we hadden de MIE Award gewonnen!

Winst van de eerste MIE Award samen met Transavia – Daan Noordeloos

Een aantal jaren later was het de eer aan Ewald, die samen met ‘zijn’ klant Sanquin acte de présence gaf tijdens het MIE. Een, en dat vind ik iedere keer weer wanneer ik de presentatie zie, enorm indrukwekkend verhaal over het ontvangen van bloed als patiënt, en het geven van bloed als donor.

Vanuit de visie dat de ‘klantreis’ die de donor doorloopt van groot belang is voor de loyaliteit om donor te worden en te blijven, kwamen we met vele inzichten maar vooral resultaten om potentiële donoren snel ‘om te zetten’ naar trouwe donoren.

Op onderstaande foto zien we een trotse Ewald die zijn overwinningsspeech geeft. De man naast hem, voor de goede orde, is niet de vertegenwoordigde van Sanquin. Zonder namen te noemen, hij was voorzitter van de branche-koepel en tevens directeur van één van onze gewaardeerde concurrenten. Vandaar zijn iets-minder-enthousiaste uitdrukking ;-) Stiekem vinden/vonden we het een foto die representeert hoe fijn het is om een award te winnen die niet gaat over geld en groei, maar om kwaliteit en toegevoegde waarde.

Winst van de tweede MIE Award samen met Sanquin – Daphne Laeijendecker

Deze blog werd niet alleen geschreven vanuit eigenbelang en borstklopperij. Maar ook vanuit een groot gevoel van dankbaarheid. Voor de mogelijkheid die ons werd geboden om genomineerd te worden, te kunnen winnen en voor de kans om met dergelijke bedrijven en personen samen te mogen werken.

Check morgen deel 5 van onze blog, zelfde tijd, zelfde plaats ;-).